Ne misafirin
ne ilk sevgilinin çiçeği
İlle de çocukluğumun Kınalısı'nın
uzak akraba bir amcanın
elime tutuşturduğu gonca aklımdaki
"Gonca kıza gonca gül" demişti
Küçük ve çelimsizdim
ince ve güvensiz
Çırpı bacaklarımı sallıyordum
sıkıntıyla upuzun
Bir ada öğleden sonrasında
Sonra elimdekine baktım
nasıl da tam ve güzel
Şarap kırmızısı kadife tüylü
içine kapanık minik bir yürek
Cam bardağa koymuştum gonca gülümü
Derler ya, elimde büyüdü
Önce ürkek, sonra gitgide güvenerek
açtı içini yaprak yaprak
Gül kokulu iyiliği
kokladım uzun yıllar
O yüzden belki
ne zaman ummadığım biri iyi birşey etse
yüzümde o gül patlar
Karin Karakaşlı
(Benim Gönlüm Gümüş)
