Sivas katliamının olduğu gün, annem en çok onun adını tekrarlıyordu. En çok dinlediğimiz kasetler onundu, ilk ezberlediğim türkü onun kasetindeydi. 22 sinde yakarak öldürdüler, ölüm haberi-haberleri televizyonun karşısında geçirdiğimiz onca saatten sonra bile inandıramadı, hala inanmayıp, hasretimiz ile yaşamaya devam ediyoruz.
" Şairler şiirler yazıyor, ressamlar resimler yapıyor ve biz ozanlar türküler söylüyoruz. Peki bütün bunları niçin yapıyoruz? Dünya alışkanlıktan değilde, sevgi ve mutluluktan dönsün diye."
